(verb)
intr: be worn down, crushed, perish [διαθριβειν, εκτριβειν,
θραυειν, θλαν]
tr: [εκτριβειν, συντριβειν]
tr: [εκτριβειν, συντριβειν]
(S, A, sA, B, F)
ⲟⲩⲱϣϥ
(S) ⲟⲩⲱϣⲃ
(S) ⲟⲩⲉϣϥ-
(sA) ⲟⲩⲁϣϥ-
(S, B) ⲟⲩⲟϣϥ=
(S) ⲟⲩⲁϣϥ=
(F) ⲟⲩⲁϣⲃ=
(S, B) ⲟⲩⲟϣϥ+
(S) ⲟⲩⲱϣⲃ
(S) ⲟⲩⲉϣϥ-
(sA) ⲟⲩⲁϣϥ-
(S, B) ⲟⲩⲟϣϥ=
(S) ⲟⲩⲁϣϥ=
(F) ⲟⲩⲁϣⲃ=
(S, B) ⲟⲩⲟϣϥ+
| (S, F) ― | (noun male)
breakage, destruction [συντριμμα, συντριβη, θραυσισ]2710 |
Crum: 505a | |||||||
Crum: 505
505
Dawoud: 280a-280b
280